نظریه ی رئالیستی اتحاد در روابط بین الملل
دکتر عبدالعلی قوام ، همت ایمانی
در این مقاله به بررسی نظریه رئالیستی اتحاد در روابط بین الملل پرداخته می شود . همان طوری که می دانید نظریه های اتحاد هم توسط رهیافت آرمان گرایی و هم توسط رهیافت واقع گرایی و هم توسط رهیافت واقع گرایی نظریه پردازی شده است . رهیافت آرمان گرایی و لیبرالیسم در بررسی اتحاد ها به اشتراک فرهنگی دولت ها ، جنبه های ایدئولوژیک اتحاد و همچنین مسائل اقتصادی می پردازد . این رهیافت نقش ایدئولوژی را در شکل گیری اتحادها بسیار مهم ارزیابی می کند .در مقابل آن ، رهیافت واقع گرایی در بررسی اتحادها به قدرت کشورها و تهدیدات خارجی تمرکز دارد. امروز اتحاد و همکاری در روابط بین الملل به خاطر ارتباطات گسترده بین کشورها و همچنین فرایند جهانی شدن اهمیت فراوانی دارد . به طوری که هیچ کشوری نمی تواند خود را از این فرایند دورنگه دارد. به خاطر اهمیت این مسئله و همچنین از آن جایی که در مورد نظریه های اتحاد منابع فارسی بسیار محدود است ، این نوشته می تواند در این زمینه مفید واقع شود . در بخش اول مقاله ، به تعریف اتحاد اشاره شده است . در بخش دوم به اهمیت اتحادها در روابط بین الملل پرداخته شده است و در بخش سوم به دلایل شکل گیری اتحادها در روابط بین الملل پرداخته شده است و همچنین انواع اتحادها و تاثیر جهت گیری سیاست خارجی دولت ها در اتحاد و نگاهی آماری به اتحاد شده و نهایتا در بخش چهارم مقاله هم تداوم و افول اتحادها بررسی شده است . فرجام سخن این مقاله این است که امروز در کنار شکل های قدیمی اتحاد ، ائتلاف موقت نیز مورد توجه دولت ها است .
واژگان کلیدی : رئالیسم ، نظریه اتحاد ، موازنه قدرت ، موازنه تهدید ، تداوم و افول اتحاد ها ، ائتلاف موقتی.
فصلنامه ی علمی پژوهشی – رهیافت های سیاسی و بین المللی
تابستان 1391 شماره 30