روابط دولت – ملت ها در خاورمیانه : یک نظام بین الملل یا یک جامعه بین الملل ؟
تکثر گرایی نظری مکتب انگلیسی و توجه آن به جوانب هابزی ، گروسیوسی و کانتی تعاملات بین المللی از یک سو و اهمیت مفهوم تحول در این نظریه از سوی دیگر ، سوق دادن مکتب به سمت یک منطقه خاص را تسهیل کرده و نگارنده را قادر می کند تا تحولات و تعاملات منطقه را از منظر سه رکن نظام بین الملل ، جامعه بین الملل و جامعه جهانی نگریسته و آن را توضیح دهم . به طور کلی منطقه خاورمیانه را می توان فارغ از جوانب اندک کانتی و هابزی ، به عنوان یک جامعه بین الملل منطقه ای در نظر گرفت که از عناصر چند تشکیل شده است . مبنای شکل گیری این جامعه عمدتا دولتهای است که بیشتر زیبنده ی نام « شبه دولت » هستند ، پیوند دهنده ی این دولت ها علاوه بر تعاملات بین المللی مورد نظر مکتب انگلیسی هویت های فرادولتی اسلامی / عربی است که هم تقویت کننده ی منطقه ی خاورمیانه به عنوان جامعه بین الملل نسبتا مستقل است و هم تضعیف کننده ی دولتهای عضو این جامعه . نهادهای ثانویه ای که در منطقه بوجود آمده اند عمدتا محصول همین شبه دولت ها و هویت های فراملی بوده اند . تصور تقریبا قطعی مبتنی بر شبه دولتها ، همواره هویت های متقاطع در منطقه ، نگارنده را بر آن می دارد که با پیروی از الگوی رابرت جکسون ، از وجود نوعی « شبه جامعه بین الملل» یاد کنم .
رساله کارشناسی ارشد رشته مطالعات منطقه ای ، دانشگاه شهید بهشتی
تاریخ دفاع : سال 1386 / احمد فاطمی نژاد