سیاست هسته ای ایران : چالشها و فرصتها
وابستگی متقابل بین المللی در ابعاد مختلف اقتصادی ، سیاسی ، اجتماعی و فرهنگی از دهه 1970 به بعد افزایش چشمگیری داشته است و به تبع آن چالش های بین المللی زیادی از جمله چالش های امنیتی مانند مساله گسترش جنگ افزارهای هسته ای نیز مطرح گشته اند . اما مساله پی گیری تکنولوژی حساس غنی سازی از سوی ایران در چنین سیمای در هم تنیده ای از روابط بین الملل پدید آمد و به یک مساله ی بین المللی و حتی جهانی تبدیل شده است . مواضع کشورهای گروه 1+5 به عنوان اصلی ترین بازیگران در برابر سیاست هسته ای ایران را می توان با رویکردهای مختلفی بررسی کرد اما نزدیکترین رویکرد به دیدگاه سیاستمداران کشورهای گروه مذکور دیدگاه نهادگرایی نئولیبرال است اگر چه استقبال از این نظریه به دلیل اهمیت، بیش از همکاری در روابط کشورها بر محدودیت ها و نواقص این نظریه نمی تواند سرپوش بگذارد اما چارچوب منظم و نسبتا مناسبی برای بررسی مواضع آن دولت ها در اختیار می نهد. بر اساس این رویکرد موضع ایالات متحده امریکا به عنوان راهنمای سایر اعضا گروه ، مخالفت صریح با هر گونه دستیابی ایران و حتی بسیاری از کشورهای دیگر به چرخه سوخت اتمی است و به تبع سایر قدرت ها نیز به علت وابستگی متقابل و نزدیک شدن چالش های امنیتی شان مسیر ایالات متحده در مقابل ایران را بر گزیده اند و به نظر می رسد این همکاری در آینده ادامه یابد .
رساله کارشناسی ارشد رشته روابط بین الملل ، دانشگاه شهید بهشتی
تاریخ دفاع : سال 1387 / کمال ایرانی دوست