نقش پاکستان در تحولات افغانستان پس از خروج شوروی
وجود بحران در هر کشوری گرچه ریشه در اختلافات فرهنگی – اجتماعی و یا سیاسی – اقتصادی آن دارد اما نباید نقش عوامل خارجی در تشدید و ادامه آن را نادیده گرفت ، بحران افغانستان ، مصداق بارز این مدعاست . قبل از اشغال این کشور توسط اتحاد جماهیر شوروی در سال 1979 ، دخالتهای آن در شئونات داخلی افغانستان موجب جابه جایی قدرت و حکومت در بین عناصر کمونیست می شد در این مرحله نظام بین الملل عکس العمل زیادی به آن نشان نمی داد اما با ورود نیروهای شوروی به خاک افغانستان این کشور میدان بازیها و استراتژی ها جایگاه ویژه ای یافت . از این به بعد مسئله افغانستان از حالت منطقه ای خارج شده و ابعاد بین المللی به خود گرفت . پس از خروج شوروی ، پاکستان که تامین امنیت ملی ، تمامیت ارضی و منافع خود را در گرو چگونگی حل و فصل بحران می دید ، بیشترین اهتمام خود را بکار بست تا حکومت آینده افغانستان را دست نشانده خویش نماید ، بدست آوردن متحد جدید در مسئله کشمیر ، روشن نشدن شعله اختلافات مرزی و به خاطر افتادن نمامیت ارضی کاهش فشار پشتو نژادی ساکن در قلمرو پاکستان ، بهره برداری از منابع معدنی و اقتصادی افغانستان و دسترسی به آسیای میانه و بهره برداری از منابع سیاسی و اقتصادی.
رساله کارشناسی ارشد رشته روابط بین الملل ، دانشگاه شهید بهشتی
تاریخ دفاع : 1377 / جعفر زمانی