نقش نخبگان در سیاست های آمریکا بعد از تحولات عربی 2011 با تاکید بر سوریه
این پژوهش به دنبال ارائه تصویری بزرگ تر برای فهم چگونگی و سازوکار تصمیم سازی در آمریکا بطور کلی و سیاست خارجی آمریکا بر اساس گرایشات متفاوت نخبگان نهادی آمریکایی است که سیاست دیوانی هم می تواند بخشی از همین روابط محسوب شود. برای نیل به این مقصود ، سعی گردیده است در درجه اول تصویری کلی از روابط نخبگان نهادی آمریکا که در تصمیم سازی سیاست خارجی و به ویژه سیاست های خاورمیانه ای این کشور موثرند ارائه شود و میزان اثرگذاری آنها در سه موضوع مورد مطالعه پژوهش در سال های 2011 تا 2014 بطور نسبی مشخص گردد. به این معنی که چگونگی شکل گیری سیاست خاورمیانه ای آمریکا و بطور مشخص تر رفتار دولت این کشور در قبال تحولات عربی 2011 و بحران سوریه شامل موضوع خلع سلاح شیمیایی این کشور در سال 2013 و همچنین اعلام ائتلاف آمریکایی ضد داعش در سال 2014 بررسی شود. با این حال باید توجه کرد که هدف اصلی این پژوهش بررسی ابعاد بین المللی یا منطقه ای یک موضوع سیاست بین الملل یعنی بحران سوریه نیست ، بلکه هدف استخراج یک تصویر و نمایه کلی از روابط و ساختار نخبگان نهادی مرتبط با سیاست خارجی و سیاست خاورمیانه ای ایالات متحده آمریکا می باشد. به عبارت دیگر در این پژوهش ، از توضیح چگونگی شکل گیری سیاست این کشور در قبال خاورمیانه و بحران سوریه ، برای راستی آزمایی و درک بهتر این تصویر استفاده خواهد شد.
داشتن این تصویر و نمایه از ساختار تصمیم سازی در سیاست خارجی آمریکا ، می تواند به پیش بینی اقدامات آتی دولت این کشور در قبال سایر بحران های منطقه ای و جهانی، به ویژه در منطقه خاورمیانه کمک کند.
نظریه اصلی به کار رفته در این پژوهش ، نظریه های نخبه گرایی است. با این حال و به فراخور و برای توضیح دیدگاه غالب بخشی از نخبگان نهادی سیاست خاورمیانه ای آمریکا ، از نظریه هایی نظیر سیاست دیوانی آلیسون، ثبات هژمونیک گیلپین ، نظریه امنیتی بوزان و مدل نقشه متعهد سازی پال پیلار نیز استفاده می شود.
رساله دکتری رشته علوم سیاسی ، دانشگاه شهید بهشتی
تاریخ دفاع : 1395/علیرضا میریوسفی اول